FF w GDYNI TO NIE TYLKO FILMY ZAKWALIFIKOWANE DO KONKURSU Głównego czy Innego SPOJRZENIA, ALE TEŻ Konkurs Młodego Kina oraz Pokazy Specjaln.
Oto filmy, jakie zostaną pokazane w sekcji Pokazy specjalne w tym roku:
„Artyści”
reż. Monika Strzępka, Paweł Demirski (serial tv, dwa odcinki, 2016)
Oryginalny ośmioodcinkowy serial telewizyjny autorstwa tworcow teatralnych Moniki
Strzępki i Pawła Demirskiego to produkcja Telewizji Polskiej (Programu II) na 250-lecie
teatru publicznego w Polsce. Koproducentem serialu jest Narodowy Instytut Audiowizualny.
Na ekranie pojawia się plejada wybitnych polskich aktorow wszystkich pokoleń,
zarowno teatralnych, jak i filmowych.
„(Nie)obecność”
reż. Magdalena Łazarkiewicz, 2014
„(Nie)obecność” Magdaleny Łazarkiewicz to dokument poświęcony jej mężowi, zmarłemu
w 2008 roku reżyserowi Piotrowi Łazarkiewiczowi, tworcy takich filmow, jak m.in. „Fala”,
„Pora na czarownice”, „Kocham kino”, „0_1_0”. W filmie wykorzystano fragmenty wyreżyserowanych
przez Piotra Łazarkiewicza filmow fabularnych, dokumentalnych, teatrow
telewizji, etiud studenckich, reportaży telewizyjnych oraz programow telewizyjnych i audycji
radiowych. O Piotrze Łazarkiewiczu mowią: Teresa Budzisz-Krzyżanowska, Paweł
Felis, Remigiusz Grzela, Agnieszka Holland, Zbigniew Hołdys, Wiesław Komasa, Antoni
Komasa-Łazarkiewicz, Magdalena Łazarkiewicz, Gabriela Łazarkiewicz, Maria Seweryn,
Andrzej Wolf.
„Niewinni czarodzieje”
reż. Andrzej Wajda, 1960
Podczas Festiwalu odbędzie się pokaz specjalny zrekonstruowanego cyfrowo filmu
„Niewinni czarodzieje” Andrzeja Wajdy. Andrzej Bukowiecki określa „Niewinnych czarodziejow”
jako Nową Falę w nostalgicznym polskim wydaniu. „<Piękni dwudziestoletni>,
oddychając powietrzem politycznej Odwilży, żyją z dnia na dzień. Słuchają zakazanego
przedtem jazzu i sami grają tę muzykę (samego Krzysztofa Komedy!). Włoczą się po lokalach
rozrywkowych, rozbijają skuterami, podrywają… Ci <niewinni czarodzieje> z kultowego
filmu Andrzeja Wajdy rozzłościli władze PRL sposobem bycia dalekim od wzorcow
z socjalistycznej ideologii”.
„Powidoki”
reż. Andrzej Wajda, 2016
Jednym z najważniejszych i najbardziej oczekiwanych wydarzeń Festiwalu będzie zamknięty
pokaz specjalny najnowszego filmu Andrzeja Wajdy „Powidoki”. Głownym bohaterem
filmu jest malarz Władysław Strzemiński – artysta, ktory nie poddał się obowiązującemu
socrealizmowi i doświadczył dramatycznych skutkow swoich wyborow. „Powidoki”
to opowieść o tym, jak komunistyczna władza zniszczyła obdarzonego charyzmą, niepokornego
człowieka, a jednocześnie intymny zapis ostatniego okresu życia pioniera awangardy
w Polsce lat 20. i 30. XX w. Głowną rolę w filmie zagrał laureat nagrod aktorskich na
Festiwalu Filmowym w Gdyni – Bogusław Linda.
26
„Pokolenia”
reż. Janusz Zaorski, 2016
„Pokolenia” to pełnometrażowy film fabularno-dokumentalny, zrealizowany z okazji jubileuszu
wrocławskiej Wytworni Filmow Fabularnych. To historia wspołczesnej Polski opowiedziana
za pomocą fragmentow dzieł realizowanych w WFF. Z czterystu pięćdziesięciu
tytułow powstałych we Wrocławiu Zaorski wybrał blisko pięćdziesiąt. Ich fragmenty, poczynając
od „Pokolenia” Wajdy, przez filmy Chęcińskiego, Hasa, Kutza, Polańskiego aż po
Holland, Kieślowskiego, Marczewskiego, Zanussiego i wielu innych, układają się w opowieść
o Polakach od czasu okupacji hitlerowskiej, przez terror czasow stalinowskich, „naszą
małą stabilizację”, Marzec ’68, niespełnione nadzieje epoki gierkowskiej, stan wojenny
aż po wybory 4 czerwca 1989 roku.
„Smoleńsk”
reż. Antoni Krauze, 2016
Antoni Krauze, tworca wielokrotnie nagrodzonego dramatu historycznego „Czarny Czwartek.
Janek Wiśniewski padł”, odsłania kulisy tragedii, ktora wstrząsnęła całą Polską. 10
kwietnia 2010 roku rządowy samolot Tupolew 154 z Prezydentem RP Lechem Kaczyńskim
i towarzyszącymi mu 95 osobami – członkami oficjalnej delegacji zmierzającej do Katynia
– ulega katastrofie w Smoleńsku. Wszyscy pasażerowie giną na miejscu. Tragedia wywołuje
ogromne poruszenie w Polsce i na świecie. Nina (Beata Fido) – dziennikarka pracująca
dla dużej, komercyjnej stacji telewizyjnej – probuje dowiedzieć się, jakie były powody
katastrofy. – „Tragedia smoleńska stała się najważniejszym wydarzeniem w III RP, najtragiczniejszą
chwilą w polskiej historii od czasu II wojny światowej. Stała się wydarzeniem,
ktore wpływa na los dzisiejszej Polski i życie Polakow w sposob niebywale silny. Ktore nas
podzieliło bardzo głęboko. Dlatego proba zmierzenia się z tym tematem jest nie tylko wielkim
wyzwaniem, ale i obywatelskim obowiązkiem tworcy” – mowi reżyser Antoni Krauze.
„Wróblewski wg Wajdy”
reż. Andrzej Wajda, 2015
Temat sztuki, a zwłaszcza malarstwa jest nierozerwalnie związany z tworczością Andrzeja
Wajdy. Dlatego też 41. Festiwal Filmowy w Gdyni zaprezentuje wyprodukowany przez Instytut
Adama Mickiewicza i Amulet Films dokument „Wroblewski wg Wajdy” – osobistą
wypowiedź reżysera na temat malarstwa jego przyjaciela Andrzeja Wroblewskiego, czasow,
w ktorych żył i tworzył, wpływu sztuki Wroblewskiego na osobiste decyzje życiowe
i artystyczne Andrzeja Wajdy. Film został zrealizowany w trakcie przygotowywania wystawy
malarstwa Andrzeja Wroblewskiego inaugurującej działalność Galerii Europa-Daleki
Wschod w Muzeum Manggha w Krakowie.
„Wrzeciono czasu”
reż. Andrzej Kondratiuk, 1995
Wiosną 2016 zmarł jeden z najwybitniejszych polskich reżyserow, kilkukrotny laureat Festiwalu
– Andrzej Kondratiuk. To właśnie jemu poświęcony zostanie pokaz specjalny filmu
„Wrzeciono czasu”. Projekcja filmu stała się wydarzeniem na Festiwalu Polskich Filmow
Fabularnych w 1995 roku, „Wrzeciono czasu” otrzymało Nagrodę Specjalną, nagrodę Don
Kichota oraz nagrodę za muzykę Jerzego Satanowskiego. Film, zrealizowany w artystycznym
siedlisku reżysera, Gzowie, uważany jest za jeden z najlepszych tytułow w dorobku
Andrzeja Kondratiuka. Tadeusz Lubelski nazwał „Wrzeciono czasu” największą niespodzianką
Festiwalu: „Ponieważ nadzieją jest to, co łączy. Filmy tegorocznego festiwalu, łatwo
wzbudzające sprzeczne oceny, wielu mogły podzielić. Nie spotkałem w Gdyni nikogo,
kto nie mowiłby o <Wrzecionie czasu> z przyjemnością”.
27
Pokaz filmu laureata Platynowych Lwów: „Zazdrość i medycyna”
reż. Janusz Majewski, 1973
Przedwojenna Krynica. Przemysłowiec Widmar podejrzewa, że młoda żona Rebeka zdradza
go z doktorem Tamtenem. Nieprzytomnie zakochany w Rebece, targany zazdrością
stara się na wszelkie sposoby sprawdzić czy jego domysły są prawdziwe. Wynajmuje starego
krawca Golda, by śledził Rebekę, w zamian obiecuje mu ułatwienie wyjazdu do Anglii.
Gold odkrywa, że żona Widmara ma romans. Przypadkowa śmierć krawca sprawia,
że Widmar nie doczekawszy się potwierdzenia swoich podejrzeń wierzy w zapewnienia
żony o jej miłości i dochodzi do wniosku, że uległ jedynie manii zazdrości.
Adaptacja popularnej przed wojną w Polsce i wielu europejskich krajach powieści Michała
Choromańskiego „Zazdrość i medycyna” powstałej w 1932. Połączenie melodramatu o
tajemniczym klimacie i filmu z ambicjami psychologicznymi.
Filmy dokumentalne Krzysztofa Kieślowskiego
Festiwal Filmowy w Gdyni prezentuje dwa filmy dokumentalne poświęcone Krzysztofowi
Kieślowskiemu: „Siedem dni w tygodniu” w jego reżyserii oraz film poświęcony reżyserowi:
„Spotkanie z Krzysztofem Kieślowskim”. Te dwa mało znane w Polsce tytuły, zaproponowane
przez Tadeusza Sobolewskiego, zostały wyszukane, zdigitalizowane i z niemałym
trudem sprowadzone na Festiwal przez Narodowy Instytut Audiowizualny. Oba filmy
będą miały swoje polskie premiery.
„Spotkanie z Krzysztofem Kieślowskim” („Begegnung mit Krzysztof Kieslowski”) reż.
Andreas Voigt, 1988
Niezwykły, 45-minutowy dokument, w ktorym Andreas Voigt i Lothar Kompatzki rozmawiają
z reżyserem m.in. o powodach, dla ktorych reżyser „Dekalogu” tworzył filmy, o odpowiedzialności
dokumentalisty i kamerze jako „bardzo niebezpiecznym narzędziu”. Jest
to jedna z ostatnich zarejestrowanych rozmow z Krzysztofem Kieślowskim.
„Siedem dni w tygodniu” („Seven Days a Week”) reż. Krzysztof Kieślowski, 1995
Ostatni dokumentalny film Kieślowskiego. Reżyser, niemal zupełnie pozbawiając film
słow, kamerą prowadzoną przez Jacka Petryckiego, pokazał żyjącą w latach 80. w Warszawie
zwyczajną polską rodzinę. Śledzimy codzienne czynności kilkorga osob, ujęte w
tygodniowym rytmie. Autorem muzyki jest Zbigniew Preisner.
