Dokument, poświęcony niezwykłej artystce, będący zapisem jej historycznegokoncertu z 1972 roku – sesji nagraniowej do płyty o tym samym tytule, która stała się najlepiej sprzedającym się albumem gospel wszech czasów i jednym z najważniejszych w dorobku Arethy Franklin, amerykańskiej królowej soul.
Film wyreżyserował Sidney Pollack (wówczas świeżo po Oscarze za „Czyż nie dobija się koni?”) oraz Alan Elliott. Ze względu na brak możliwości synchronizacji obrazu z dźwiękiem film przeleżał na półce 46 lat. Dopiero nowoczesna technologia komputerowa pozwoliła ukończyć dzieło Pollacka. Chociaż na swoją premierę dokument czekał niemal pół wieku, nie stracił ani odrobiny świeżości i siły. Wkrótce poinformujemy Państwa o pokazie prasowym filmu.
Zwiastun:
„Każdy zasługuje, aby Aretha Franklin zabrała go na księżyc. Nie bierzcie chusteczek do kina – przynieście ręcznik!” – The New York Times
„Amazing Grace sprawi, że poczujecie, jakbyście stanęli przed boskim obliczem. Głos Arethy to bezsprzecznie dar samego Boga.” – Rolling Stone
„Jeśli kiedykolwiek mieliśmy do czynienia z aktem filmowego zmartwychwstania – to właśnie w tym filmie” – Washington Post
„Amazing Grace. Aretha Franklin” – od 15 listopada w kinach studyjnych w ramach cyklu #kinojazz
Film zostanie pokazy w ramach cyklu #kinojazz, którego celem jest propagowanie jazzu poprzez przybliżanie widzom postaci wybitnych muzyków i ich twórczości. Autorami cyklu są:Arkadiusz Jaskólski, szef firmy dystrybucyjnej Musicine oraz Agnieszka Holwek i Jerzy Szczerbakow, członkowie Fundacji EuroJAZZ, wydawcy – RadioJAZZ.FM, e-miesięcznika oraz gazety JazzPRESS. Za sprawą #kinojazz Polscy widzowie mieli okazję obejrzeć takie dokumenty jak: „Blue Notes Records Beyond Notes”, „Chasing Trane. Historia Johna Coltrane’a” (film pokazany wyłącznie w dniu urodzin Coltrane’a 23.09.2019 w 15 kinach w całej Polsce) oraz „Miles Davis. Birth Of The Cool” (w kinach do 31.10.2019).
Reżyseria: Sydney Pollack („Czyż nie dobija się koni?”, „Tootsie”, „Pożegnanie z Afryką”) i Allan Elliott
Amerykańska Królowa Soul i autorka tekstów, Aretha Franklin, podczas dwóch styczniowych nocy w 1972 roku nagrywa na żywo w New Temple Missionary Baptist Church w Los Angeles album gospel pt. „Amazing Grace”. Śpiewa głównie do afroamerykańskiej publiczności. Towarzyszy jej chór wspólnotowy południowej Kalifornii pod dyrekcją Aleksandra Hamiltona. James Cleveland występuje wraz z Arethą i akompaniuje jej na fortepianie. Aretha wznosi się na wyżyny swego talentu i boskiego daru, oddając hołd swemu Wielkiemu Ojcu, muzyce gospel oraz całej społeczności Ameryki tamtych lat. Ta diva, występując przed entuzjastyczną publicznością, rozgrzewa ich do czerwoności, wyciska łzy i pozostawia trwały ślad w duszy. Takiej muzycznej uczty nie da się zapomnieć. Podczas drugiej nocnej sesji na widowni zagościli m.in. Mick Jagger i Charlie Watts, wokalista i perkusista The Rolling Stones, którzy kończyli właśnie w LA swój album „Exile on Main St.”.
„Amazing Grace” stał się najlepiej sprzedającym się albumem gospel wszech czasów i ugruntował pozycję Arethy Franklin jako niekwestionowanej Królowej Soul. Był przełomowy dla historii muzyki amerykańskiej na tle przemian społecznych w tym kraju na początku lat 70. ubiegłego wieku.
Perypetie twórców nie pozwoliły im pokazać dzieła przez ponad 46 lat! Obraz nigdy dotychczas nieprezentowany w Polsce, nazywany Świętym Graalem, można teraz podziwiać, cofając się w czasie i doświadczając wyjątkowych muzycznych wzruszeń, jakich nie dostarczył żaden muzyczny film dokumentalny. Prawdziwy muzyczny skarb!
——
Aretha Franklin – amerykańska królowa soulu, jedna z najpopularniejszych przedstawicielek tego gatunku obok gwiazd, takich jak: Ray Charles, Marvin Gaye, Stevie Wonder czy Nina Simone. Laureatka aż 18 nagród Grammy. Pierwsza kobieta, która została przyjęta do Rock and Roll Hall of Fame. Najwiekszą sławę przyniosły jej utwory: „Respect”, „I Say a Little Prayer”, a także „(You Make Me Feel Like) A Natural Woman”, „Day Dreaming”, „Jump to It”, „Freeway of Love” czy „A Rose Is Still a Rose”. W kinie zadebiutowała w 1980 roku w kultowym filmie „Blues Brothers” w reżyserii Johna Landisa (a potem w jego kontynuacji „Blues Brothers 2000”) w roli filmowej żony gitarzysty Matta „Guitar” Murphy’ego.
Sydney Pollack – amerykański reżyser, producent, aktor. Reżyser ponad 21 filmów i programów telewizyjnych. Sam zagrał w ponad 30 obrazach, a wyprodukował ich ponad 40. Za swoją reżyserię otrzymał 48 nominacji do Oscara, zdobył aż 11 statuetek. Wybrana filmografia: „Czyż nie dobija się koni?” (1969), „Tacy byliśmy” (1972), „Tootsie” (1982), „Pożegnanie z Afryką” (1985), „Firma” (1993), „Tłumaczka” (2005).
Alan Elliott – twórca musicali, reżyser programów telewizyjnych, producent. Współpracował z Warner Bros, Atlantic. Pośród wielu artystów i gwiazd, dla których produkował i pisał, znajdują się m.in. Phil Collins, Prince, Quincy Jones, Miles Davies, En Vogue, Paul Simon, Debbie Gibson, Tori Amos czy Jamiroquai.
